जयसलाम

पैला

रुख देख्या थिएँ

छहारी-सितलता सोच्या थिएँ

अनगिन्ती मिठा फल कल्प्या थिएँ

'जय नेपाल' सुन्या थिएँ

आहा 'जय' अनि 'नेपाल'को

"जिन्दाबाद-जिन्दाबाद"

अलि पछि

हसियाँ-हतौडा देख्या थिएँ

लह-लह हरिया बालि सोच्या थिएँ

हर नेपालीको सुन्दर घर-भकारी भरि अन्न कल्प्या थिएँ

'लाल सलाम'-'काम्रेड' सुन्या थिएँ

आहा 'लाल' यानकी 'उर्जा'

'सलाम' यानकी 'सदभाव'

'काम्रेड' यानकी 'कामदेव', 'कामदेव' यानकी 'परिश्रमका पुजारी'

"लाल सलाम - लाल सालाम"

पछि

फुस्रो बुढो 'रुख'ले घर-बार किचेको देखें

'रुख'बाट फलको आशामा प्राण त्यागेका देखें

'हसियाँ'ले घाटी रेटेर, 'हथौडा'ले टाउको फोरेर

ह्वाल-ह्वालती रगत बगाएका 'काम्रेड'हरु देखें

केहि त गर्नु नै थियो,

झोसी दिएँ 'रुख'मा सलाईको काँटि

जलाइ दिएँ रगत बलि माग्ने 'हसियाँ-हथौडा'

उडाइ दिएँ धुवाँ संगै 'भोलाटाइल' तत्वहरु

पीइ दिएँ 'खरानी' पानीमा मिसाएर

र

फेरी दिएँ पिसाब संगै आफ्ना कु-संकुचित बिचारहरु