Pages

Saturday, July 20, 2013

शब्दमा तिम्रो नाङ्गो तस्वीर उतार्न खोज्दैछु

सब्द 'म' आफैँ
सब्द 'तिमि' आफैँ
'रेखा' मिलेरै अक्षर/सब्द बन्ने होनी

संजाल फैलिदै छ
मस्तिस्कमा रेखाहरु कोरिदैछन
'आनन्द' र 'मज्जा' मा फरक भए झैँ
'सेन्स' र 'दृस्टी' मा फरक हुदो रहेछ

सुम्सियाको तिम्रो शरीर
नाङ्गै-बस्त्र बिहिन
खुल्ला ठाममा तिम्रै अगि बसेर सोच्न
'म्याक्स प्लाङ्क फोर्मुला' सोच्नु भन्दा सरल रहेनछ

Monday, July 15, 2013

कलि युग कि मोडर्न पार्वती

लामो समय देखि साउनिको भित्तामा एक्लै शिव झुण्डी रहेका थिए । गोरु बाहन  लिएर हिमालय पर्बत बाट यात्रामा निस्कन लागेका जस्ता लाग्ने शिव, यात्रामा कहिलै निस्केनन् । घाटिमा सर्पको माला भिरेका, डम्बरु र त्रिसुल बोकेका शिव, रुद्राक्षको मालाका साथ, बाघको छाला लगाएका अनि खुट्टामा काठको खराउ लगाएका छन् । एक्लै बिरक्तियका शिव माथि खै के लागेछ मेरी साहुनी लाई भर्खरै एउटि मोडर्न पार्वती लियाइदिछिंन । आधुनिक मोटरसाइकल लिएर ग्लोबल वार्मिंङ्गले गर्दा खुइलिसकेको हिमालय पर्बतमा पुगेकी पार्वतीको रुप अनि लवाई पनि फेरिएछ  । खुट्टामा छ इन्च बडीको हिल  लगाएकी पर्बतिले , साउनिकै छोरीको भाषामा भन्नु पर्दा "ममी यसको त चाक देखिएछ " जिन्सको कट्टु भिरिछिन, हातमा बाला अनि नाईटो माथि मात्र छोपिने गरि सेतो सर्ट लगाइछिन, कपाल खुल्लै राख्दै । 

यसलाई अन्यथा नालिदिनु होला, सिवको यो रुप पनि चित्रकारले बन्धकोठा मा बनाएको भन्ने हामीलाई लाग्या अवस्थामा कलियुगमा पार्वती यो रुपमा देखिन के बेर !

Sunday, July 14, 2013

नमरि जलिरहेको एउटा सागर म

तटस्थ मेरो मस्तिकलाई छालमानि
जब तिमिले सर्फिङ् गर्न थालेउ
प्रेमका सब्द-जाल हरु फ्याक्न थालेउ
म, सागर
हावामा कावा खाँदै
हाहा

नजान्नु पनि घात रहेछ
बृज् लाग्ने सुरुमा सब्द हरु
बिस्तारै रितु सङै
मस्तिस्कबाट तल झर्दा रैछन्
अनि घाटिँ हुदै अलि तल
मुटुमा पुग्दा तातिदाँ रैछन्
के जान्नु
ताप र राप ले
नमरि जलिरहेको एउटा
सागर म